Opgegroeid in een volle evangelische gemeente. Hier zag ik hoe veel dingen niet moesten. Als kind snapte ik het vaak niet: heb elkander lief zei men toch? Ik kreeg daardoor een afkeer van het geloof.

Ik zag, voelde en wist dingen al van kleins af aan. Daardoor ging ik verschillende soorten energiewerk doen. Hoe meer ik deed qua workshops, hoe meer last ik kreeg van entiteiten. Er werd verteld dat hoe hoger je in je energie zit, hoe interessanter het duister je vindt. Niks hielp ertegen, geen 786 schildjes, maar ook geen kilo edelstenen.

Er waren zoveel entiteiten dat ik het niet meer aan kon. Ik sliep niet meer en ik voelde me nergens gehoord, begrepen, en geholpen. Tot ik fysiek niet meer kon. Ik kreeg fibromyalgie en sliep 18 uur per dag.

Na een half jaar kon ik langzaam beginnen met revalideren. Ik ging heling zoeken, maar alle healings gingen op symptoombestrijding. Uiteindelijk ging het beter na een retreat in Nepal en een 6 weekse programma. (Gelukkig waren er ook goede ervaringen!)

Mijn hele leven waren er al christelijke zaadjes geplant. Bijv een afstudeerscriptie die ging over: In hoeverre kan een geloofsovertuiging een tvprogramma beïnvloeden. (Best grappig achteraf). ‘Ineens’ kwamen die zaadjes tot groei vanaf oktober 2022. Alles wat ik deed of mee bezig was klopte niet meer.

In december had ik een sessie staan bij Isa Chappin. En daar ervoer ik het verschil tussen spiritualiteit en Jezus, de Weg, de Waarheid en het Leven. Wow, wat was dat bijzonder! Ik voelde de Heilige Geest neerdalen in mijn lichaam. En van top tot teen voelde ik de puurheid, zo zuiver heb ik het nog nooit gevoeld.

Toen wist ik dat ik me moest laten dopen want God bestaat! Afgelopen februari gedoopt en sindsdien voel ik me beschermd en heb ik rust. Nu heb ik een keuze in wat ik wil zien/voelen/weten. Het grootste verschil is dat ik bid om God te vragen of iets zichtbaar mag worden. Hij bepaalt, niet ik.