Ik had als kind een andere opvoeding dan de meesten waarschijnlijk. Als 2-jarige werd ik geconstateerd met slechthorendheid van 80% en later ADHD en PDD-NOS. Ik kreeg medicatie voor “meer focus” en werd doorverwezen naar speciale scholen alsook internaten. Ik wou graag altijd “normaal” zijn dus deed alsof er niks was. Thuis had ik vaak ruzie omdat ik druk was. Op school deed ik niet mijn best en wou ik graag “genieten”, dus ging ik snel aan de drugs, elke dag. Ik vond het geweldig. Op een dag kreeg ik in het zwembad een klaplong door een bommetje in het water en moest ik naar het ziekenhuis. Eenmaal daar wou ik snel weer naar buiten om drugs te kunnen gebruiken. Maar de dokters wilden dat ik stopte. Zelf wist ik niet hoe, maar diep vanbinnen wou ik het wel: een “netter” leven.

Na een week mocht ik naar huis en die avond moest ik huilen in mijn slaapkamer. Ik wist dat ik niet kon stoppen met mijn verslaving en bad tot God en zei tegen Hem: “Als U echt bent, bevrijd mij dan van drugs en herstel mij, anders heb ik er geen zin meer in”. Iets daarna lag ik in bed en zag ik 2 lichtflitsen en een engel in mijn kamer. Ik wist toen nog niet dat het een engel was, maar later stond ik op een strand en besefte me dat God het was in mijn kamer, door die engel. Op dat moment werd ik gevuld met de Heilige Geest en ervaarde ik zo’n liefde en wist ik dat God bestaat. Dat de Bijbel echt is en dat Jezus leeft. Sindsdien is mijn leven veranderd. Ik heb evengoed veel meegemaakt met ups en downs, maar God was altijd trouw, ook wanneer ik Hem minder zocht. Nu getuig ik dagelijks op straat van wat God heeft gedaan in mijn leven.