Nu ik terug kijk op mijn leven, heeft God altijd al met mij gesproken. Naarmate ik ouder werd, stopte ik echter met luisteren. Lange tijd dacht ik dat het mijn taak was om licht en donker evenredig in mijn leven te accepteren.

Ik heb me bezig gehouden met allerlei rituelen en praktijken, zonder daadwerkelijk de gevolgen hiervan te beseffen. “Life is a ceremony” was mijn motto en ik raakte verslaafd. Het effect van de new age practices was altijd tijdelijk en uiteindelijk voelde ik vooral leegte en eenzaamheid.

Tot ik Hem weer tot me hoorde spreken. Want ook als jij God vergeet, Hij vergeet jou nooit! Ook jij kan thuis komen in Zijn koninkrijk!