Zo gebroken, zoveel pijn, ik trok het niet meer. Deze wereld begreep ik niet, dit leven ik kon dit niet.
Ik besloot een einde aan mijn leven te maken, met een flinke overdosis aan medicijnen. Toen niet wetende dat God mij hiervan heeft gered. Had ik dat toen geweten was ik waarschijnlijk boos op Hem geweest. Want hoezo was ik er nog? Waarom moest ik verder?
Van depressie naar depressie en van therapie naar therapie, maar nooit vond ik ook maar iets wat echt helpend was.
Ik ging van God los in deze wereld en raakte daarbij ook nog verslaafd aan drugs. Alles om de pijn van het leven te verdoven.
Toen kwam de spirituele wereld. Ik had wat weerstand maar na de zoveelste keer vastlopen en alles wat er in de wereld speelt, dacht ik: erger dan dit kan het vast niet worden.
Dit spirituele pad gaf mij hoge pieken, maar daarna volgde vaak nog diepere dalen. Het was een soort achtbaan leek het wel, waarbij ik na elke ronde meer vermoeid was. Onder het mom van je schaduw aankijken dacht ik dat dit normaal was; ik was immers wel ergere pijnen in mijn leven gewend. En blijkbaar was dit “nodig” om te groeien in hoger bewustzijn. Wist ik veel.
Mijn ego, waarvan ik zo hard riep dat je daar niet naar moest luisteren werd onbewust steeds groter. En hoewel velen mij inspirerend vonden verloor ik eigenlijk mijn ziel.
Mijn gezin had hier onder te lijden. Al dacht ik dat ik ze juist hielp door ons “droomleven” te manifesteren.
Het leek alsof ik gelukkig was maar diep van binnen ging ik kapot. Nog altijd voelde het leven vooral als keihard werken. Dit kon toch niet de bedoeling zijn?
Ik begon teksten over God te lezen en werd diep geraakt bij de woorden, ‘Wat als kind van God zijn genoeg is?’
Ik wist het diep vanbinnen, dit is het. En hoewel dit eerst met weerstand ging mocht ik daarna dankbaar breken van mijn oude identiteit om vervolgens opnieuw geboren en opgebouwd te worden. In Jezus vond ik mijn leven terug. Wat ben ik dankbaar. Ik hoef het niet meer alleen te doen.
Jezus bevrijdde mij van mijn drugsverslaving en zelfmoordgedachten. En voor het eerst in mijn leven voel ik stabiliteit. Rust en zachtheid, simpelheid en vrede.🕊️